55 yıl aynı yerdeydi

Abdülkadir Yücelman ya da Cumhuriyetçilerin Abdül Abi'si de aramızdan ayrıldı.
 Bazı kişiler vardır, o kurumun demirbaşı gibidir. Yıllar geçer, hükümetler yıkılır, darbeler olur, dünya düzeni sarsılır.
O ordadır hep ordadır...
77 yaşında ölen Abdül Abi'yi Cumhuriyet'in kapısından girdiğim 1987 yılının Temmuz ayında tanıdım. 1954'te başladığı meslek hayatının ben tanıdığımda 33. yılını dolduruyordu. (Aslında daha önce arkadaşım Sanlı Ergin'e ziyarete gittiğimde de görürdüm ama tanışıklığım o zaman başladı.)
Bugün basın dünyasında önemli yerlere gelmiş birçok isim onun yanında yetişmişti.
O günlerde spor servisinde olan birçok kişiyle farklı yerlere dağılsak da bir yerlerde karşılaştığımzda o günleri hala yad ederiz.
Ben onunla çalışmadım ama sık sık odasına inip ettiğimiz sohbetleri, her katta televizyon olmasına rağmen önemli maçları onun servisinde çığlıklarla izlediğimizi unutmam mümkün mü.
Ve Abdül Abi'nin kendine özgü kahkahası..
Onu son görüşüm 2005 yılındaydı. Olimpiyat Stadı'nda oynayan Avrupa Şampiyonlar Ligi Kupası'nın finalinde birden karşıma çıktı.
 Milan-Liverpool maçı için ikimiz de protokol tribününde aynı yere düşmüştük. Ancak yerimizi bir türlü bulamıyorduk.
Yeni by-pass olan Abdül abi, koluma girdi, o buz gibi havada dimdik merdivenleri indik çıktık. Çok özel konuklar ve üst düzeyde koruma yüzünden tam bir saat kimse bize yardımcı olamadı. Yerimizi bulup içeri girdiğimizde maçın başlamasına 15 dakika kalmıştı...
Abdül Abi 55 yıl boyunca (kısa bir ayrılık dışında) aynı kurumda Cumhuriyet'te gazetecilik yaptı. (Şimdiki hırs ve ihtiras dolu gazetecileri görünce nasıl şaşırıyorum...
Hep gözleri başka yerlerde, elindekiyle yetinmek bu kadar mı zor acaba... Aslında onlara da hak vermek gerek, bu acımasız ve adaletsizlik üzerine kurulan sektörde pırıl pırıl birçok kişi eziliyor biliyorum. Ama yine de sabır ve tevazu gerek..)
Abdül Abi 55 yıl boyunca yaptığı gibi yine haber kovalarken yaşamını yitirdi.
Allah rahmet eylesin.