Zor zamanlarda sabır ve sağduyu...

"Hayat bizi dört işlemle sınar:
Gerçeklerle çarpar, ayrılıklarla böler
insanlıktan çıkarır ve sonunda
'topla kendini' der..."
Tolstoy
Zor bir coğrafyadır burası, idare etmesi, anlaması kolay değildir dışardan bakana... Bu topraklarla yoğrulmak, havasını, suyunu bilmek gerekir.
İnsanı da böyledir, ırkı, dili, dini farklı farklı kültürlerin buluştuğu yerdir... Bir zamanlar bu farklılık daha çoktu ama olsun, her giden bir tortu bırakmıştır...
Bir süredir sıkıntılı daha doğrusu fırtınalı, hatta kasırgalı bir dönemden geçiyoruz...
Siyaset, sokak, mahalle, spor, futbol, ilişkiler bir süredir gri bir bulutla kaplanmış...
O masmavi denizi özlüyor herkes sakin ve huzur veren
Deniz kabarıyor, sahili dövüyor ardı ardına...
Ve geri çekilirken tortusunu bırakıyor.
Rüzgar o tatlı esintisini terk etmiş, yüzümüzü yalayıp bizi serinletmiyor bir süredir.
Ağaçlar yerinden sökülüyor, evlerin çatısı uçuyor...
İnsanlar ise hüzünlü ve çaresiz izliyor her şeyi. Evlerinin kapısını penceresini kapatmış fırtınanın dinmesini bekliyor.
Tehlike gördüğünde içine kapanıp, dikenlerini ortaya çıkaran kirpi misali gibi ruhlarımız...
Kimse kimseyi dinlemiyor...
Ama bunlar da geçer geçecek de...
Neler neler görmüş, atlatmış bu toplum bunlar ne ki...
En zor zamanların üstesinden gelmiş. İşgaller, depremler, yangınlar, savaşlarla baş etmiş...
Bu topraklarda yaşayan; Mevlanalar, Yunus Emreler, Hacı Bektaşlar, Kanuniler, Mimar Sinanlar, Mustafa Kemaller bize çok şeyler anlatıyor...
Geçmişte olanlar bize bugün ışık tutuyor.
Şimdi ruhlarımızı, sevgimizi, dayanışmayı öne çıkarma zamanıdır...
Bir olmayı, birlik olmayı denemeliyiz.
Tabii ki insanoğlunun binlerce yılda biriktirdiği evrensel değerleri de unutmayacağız.
Hukuk, insan hakları rehberimiz olacak.
Geleneklerimizi ihmal etmeyeceği tabii ki...
Evrensel olanla buluşup bizi daha ileri taşıyacak.
Bu yaşadıklarımız güzel günlerin sıkıntısıdır, fazlalıklardan sıyrılıp güneşli günlere ulaşacağımızı biliyorum...
Burası Anadolu'dur, selam olsun ona...
"Şu akıp giden kum seline bak;
ne durması var, ne dinlenmesi,
bak birdenbire nasıl bozuluyor dünya
nasıl atıyor bir başka dünyanın temelini..."
Mevlana